Nastanak i razvoj zelene površine
Koncept podizanja i negovanja zelene površine počinje u prirodi ili na već postojećoj negovanoj zelenoj površini odakle se uzima repromaterijal za zasnivanje novih zasada.
Prvi neophodan korak je proizvodnja kvalitetnog sadnog materijala koji će biti ugrađen u neku buduću zelenu površinu.
U tu svrhu se podižu rasadnici na zatvorenom i otvorenom prostoru.
Predviđaju se i definišu potrebe u sadnom materijalu za budući period što uslovljava količinu i dinamiku proizvodnje.
Biljka iz rasadnika mora da izađe zdrava, vitalna i pravilno formirana.
Drugi korak u zasnivanju ili rekonstrukciji zelene površine je proces projektovanja. Uslovno projektovanje može biti i prvi korak ako se radi o zatvorenim sistemima poput Gradskog zelenila ili drugih firmi koje određeno vreme unapred planiraju zasnivanje ili rekonstrukciju velikih zelenih površina. U tom slučaju se kroz projekat na vreme definišu potrebe za sadnim materijalom i ugovaraju sa rasadnikom.
Projekat treba da zadovolji očekivanje investitora ali i da da korektna inovativna, ekološki prihvatljiva rešenja uz poštovanje propisanih standarda.
Treći korak je izvođenje radova.
Po obavljenim zemljanim radovima, popločavanju izradi eventualnih vodenih ili drugih specifičnih površina, pristupa se zasnivanju travnjaka i sadnji biljaka predviđenih projektom.
Četvrti korak je održavanje postojeće zelene površine i predstavlja najdugotrajniji proces jer je njegovo trajanje uslovljeno periodom od zasnivanja do ponovne rekonstrukcije neke zelene površine.
Upravo od kvaliteta održavanja najviše zavisi koliko će vremena proći od zasnivanja do rekonstrukcije jer je vitalnost biljaka, naročito u urbanoj sredini usloljena pravilnom negom od strane čoveka.
Pod negovanjem zelenih površina podrazumeva se više oblasti a to su pre svega: zalivanje, košenje i orezivanje, okopavanje, zamena oštećenih biljaka i ugradnja sezonskog rasada.
Posebnu oblast u okviru negovanja zelenih površina zauzima zaštita biljaka od štetočina i njoj treba pridati veliki značaj. Zadatak zaštara je da na vreme identifikuje štetne insekte, gljive, viruse i bakterije i da primeni sve neophodne mere uključujući i dendrohirurgiju kojom se može produžiti životni vek stabala koja su pretrpela određena oštećenja.
U gradskoj sredini, biljke su izložene posebnim uslovima za život koji uglavnom negatino utiču na njihov vek.
Zato i pored primenjenih mera nege i zaštite, posle određenog vremenskog perioda, po pravilu kraćeg nego u prirodnim uslovima, neophodno zameniti biljke i revitalizovati ili rekonstruisati zelenu površinu.
Zbog ove činjenice važno je unapred predvideti kada ćebiti potrebno da se obnovi neka zelena povšina. Ovo je naročito značajno za preduzeća koja se bave održavanjem velikih zelenih površina ili površina na nivou celog grada jer na osnovu tih parametara mogu da planiraju resurse, na vreme uvode u proces proizvodnje potrebne količine biljaka i ravnomerno raspoređuju posao.
Autor: Radivoje Bulatović