Travnjak čini samo srce zelenila i često je najefektniji deo zelene površine. Travnjak može biti mesto za odmor na prolećnom i jesenjem suncu, daleko prijatniji i udobniji od bilo koje druge podloge za sunčanje, pogodno mesto za rekreaciju.
U estetskom pogledu kad se travnjak dobro održava predstavlja funkcionalno najefikasniju osnovu na kojioj se bolje ističu svi vredni detalji, grupacije žbunja, drveća, staze, ograde, stepeništa, terase.
Travnjak povezuje sve delove zelene površine u organsku celinu, koja zaista efikasno okrepljuje dušu i razgaljuje čoveka.

Travnjaci predstavljaju osnovu na koju se nadovezuje pažljivo i kritički posađeno zelenilo, koje sačinjavaju vrlo različite biljke, od cvetnih, niskih jednogodišnjih vrsta, do stabala drveća. Na osnovnoj nijansi zelene boje koju niske trave sa gustog travnjaka emituju neposredno u vidno polje posmatrača, kombinuju se odlično bezbrojne varijante te iste zelene boje, ali i poente drugih boja, crvene, žute, plave ili bele, koju pejz. arh. slaže u kompoziciju čiji je naziv zelena površina.

            Male zatravnjenje površine intenzivno zelene boje, potpuno zaštićene od direktnog mehaničkog uticaja posetilaca ističu složenost strukture modernih uglavnom sićušnih zelenih površina u srcu većih gradova.

            Travne parcele, velike nekad samo par kvadratnih metara, imaju izvanredan estetski značaj, jednak ili veći od cvetne leje iste površine, čak i kad se ona sastoji od najdekorativnijeg cveća jarkih boja.

            Likovna osnova se gradi tek kad je sve ostalo u parku dovršeno. Poslednji čin stvaranja izgradnje zelene površine je sejanje trave ili postavljanje travnatog tepiha.