Tussilago farfara L. – Podbel
Famolija Asteraceae
Ostali narodni nazivi: podbelj
 
Podbel je višegodišnja biljka, 15-30 cm. visoka. Rizom dugačak, tanak. Listovi prizemni, razvijaju se posle cvetanja, okruglasti do široko jajasti, potpuno razvijeni u prečniku do 20 (30) cm. široki, pravilno prstasti, sa 5-12 režnjeva, u početku gusto vunasto dlakavi, kasnije goli. Cvetovi su skupljeni u pojedinačne glavice, svetložute boje. Listići involukruma mnogobrojni, ružičasti, pri osnovi opkoljeni ljuspama stabljike. Plod sa papusom (dlačicama). Cveta od marta do maja.
 
Životna forma: Geofita
 
Stanište: Raste pored puteva, oranica, po vinogradima, pored potoka, na obroncima pored puteva.
 
Rasprostranjenje u Srbiji: Rasprostranjena.
 
Opšte rasprostranjenje: Evropa, zapadna i severna Azija, planine severne Afrike.
 
Biljnogeografska pripadnost: Subevroazijski florni element
 
Način prikupljanja i sušenja: Beru se cvasti i zdravo, potpuno razvijeno lišće, bez drški. Suši se u tankom sloju u hladu i na promaji.
 
Vreme prikupljanja: Cvasti početkom cvetanja, u proleće, a listovi u prvoj polovini leta.
 
Lekoviti sastojci i način upotrebe: U listovima se nalazi sluz, inulini, tanini, flavonoidi, etarska ulja, triterpeni, steroli i dr. U cvastima ima više etarskog ulja, flavonoida i sluzi nego u lišću.
 
-Upotrebljava se u obliku čaja kod kataralnih zapaljenja i suvog nadražaja na kašalj u području usta i grla. U narodnoj medicini list podbela namazan mašću ili uljem stavlja se na rane, posekotine, zagnojena i upaljena mesta na telu.